Kogelstoten

Volgens de internationaal geldende atletiekregels wordt de kogel gestoten vanuit een betonnen cirkel met een middellijn van 2,135 meter. Deze cirkel is in de richting waarin wordt gestoten begrensd door een gebogen, witte, meestal houten balk. De massieve, metalen kogel, dient volkomen rond te zijn. De diameter van de kogel is bij de heren ten minste 110 en ten hoogste 130 mm bij een massa van 7,260 kilogram. Bij de dames is dit: 95–110 mm en 4 kg.

Tijdens het stoten van de kogel mag de begrenzing van de ring en de stootbalk niet overschreden worden, de balk mag alleen aan de binnenzijde aangeraakt worden. Men mag de kogel niet werpen, maar deze dient vanaf een uit de schouder komende beweging vanuit de nek gestoten te worden. Na de stoot moet de werper/werpster de ring aan de achterzijde verlaten, en wel pas nadat de kogel is geland. De kogel moet bovendien binnen de sector neerkomen. Gaat één van deze punten fout dan is de worp ongeldig en wordt deze niet opgemeten.

Net als bij speerwerpen en discuswerpen moet het projectiel binnen de sectorlijnen neerkomen. De sector waarbinnen de kogel moet neerkomen wordt vanuit het middelpunt van de ring uitgezet. De grenslijnen maken een hoek van 34,92 graden. De afstand van de stoot wordt gemeten tussen de dichtstbijzijnde indruk van de kogel (het ‘0-punt’) en de binnenzijde van de stootbalk. Het aantal pogingen is afhankelijk van de wedstrijd, meestal mag iedere deelnemer drie keer stoten en de beste acht deelnemers nog drie keer.

Bij mannen is de kogel 7,26 kilo. Bij dames is de kogel 4 kilo.